
Ja, dit is onze halte. Bij metro stadhuis stappen we uit. Samen met pap en mam volg ik de route naar buiten door de poortjes van de metro. Terwijl wij de gang door lopen richting de trap naar boven hoor ik langzaam de geluiden van de stad op gang komen. Een geroezemoes aan stadse geluiden wordt luider en luider, terwijl wij de trap omhoog lopen richting de Coolsingel. Bijna bovenaan de trap hoor ik een helikopter boven mijn hoofd.. daar is het weer.. dat gevoel.. een kriebeltje diep van binnen.. een golf van spanning en zenuwen. Direct brengt het mij terug naar een jaar geleden toen ik “de Marathon van mijn leven” liep.
Vandaag is het weer zover..!